Bardzo popularne byliny pochodzące z Ameryki Północnej. Odmiany wyhodowano krzyżując kilka gatunków. Echnacea purpurea- najbardziej odporna, Echinacea paradoxa, Echinacea simulata, Echinacea pallida. Tak naprawdę uczymy się uprawiać jeżówki w naszym polskim klimacie. Na pewno polskie zimy, kiedy ziemia nie zamarza a nasiąka wilgocią są dla jeżówek niesprzyjające. Dlatego przed posadzeniem należy dobrze zdrenować miejsce sadzenia czyli dołek wypełnić grubym żwirem lub keramzytem, aby nasza jeżówka nie zgniła a my nie powiedzieli, że wymarzła. Nasi bardziej doświadczeni koledzy z USA twierdza, że jeżówki nie należy sadzić do gruntu później niż w lipcu. Ma to związek z wytwarzaniem przez tą roślinę korzenia palowego niezbędnego do przetrwania tej rośliny w zimowe chłody. Jeżówki przy sprzyjających warunkach żyją nawet 8 lat, ale czy w Polsce można uzyskać taki wiek to dyskusyjne. Na pewno jeżówka dobrze się rozsiewa jednak nie powtarza korzystnych cech hodowców. Dlatego większość odmian rozmnażanych jest w kulturach in vitro.